جامع نیوز:تیم فوتبال آلمان با برتری مقابل آرژانتین برای چهارمین بار قهرمان جام جهانی شد و اولین تیم اروپایی تاریخ لقب گرفت که در امریکای جنوبی جام قهرمانی را بالای سر برد.

به گزارش جامع نیوز، «ماراکانا»، همان ورزشگاهی که برزیلی ها ۶۴ سال منتظرش بودند تا دوباره فینال جام جهانی را برگزار کنند، میزبان بازی نهایی جام جهانی بیستم بود؛ نه میزبان برزیل بلکه میزبان دو تیمی که برزیلی ها نفرت عمیقی از آنها داشتند. اولی آرژانتینی بود که در طول تاریخ مردم دو کشور به غیر از نفرت هدیه دیگری برای هم نداشتند و دومی هم آلمانی بود که در نیمه نهایی «سلسائو» را به رگبار بست و فینالیست شد.اما فارغ از برزیل خود آرژانتینی ها و آلمانی ها هم دل پری از هم داشتند؛ این دو تیم در حالی به مصاف هم رفتند که برای سومین بار در طول تاریخ رقابت های جام جهانی در فینال به مصاف هم می رفتند؛ ابتدا ۲۸ سال پیش آرژانتینی ها در فینالی تماشایی ۳ بر ۲ پیروز شده بودند و ۴ سال بعد در فینال جام جهانی ۹۰ هم این تیم آلمان بود که جام را بالای سر برد؛ تاریخ پس از ۲۴ سال دو تیم را دوباره رو در روی هم قرار داد.این بار آلمان با حضور مرکل در ورزشگاه و پاپ بندیکت شانزدهم در کلیسا به جنگ مسی و پاپ فرانسیس آرژانتینی ها آمده بودند تا ستاره چهارم را در ماراکانا بر سینه بچسباند ولی با شروع بازی مشخص شد که این بار خبری از یکه تازی «ژرمن ها» در میدان نخواهد بود.«مانشافت» اگرچه توپ و میدان را در اختیار داشت ولی دفاع منطقی آرژانتین اجازه ایجاد خطر به بازیکنان یواخیم لوو نداد؛ حتی جدی ترین موقعیت ها در نیمه اول هم ازآن بازیکنان آرژانتین شد: ایگواین در دقیقه ۲۱ موقعیت تک به تکش را به بیرون زد و مسی هم در دقایق پایانی فرصت خوبی را از دست داد هرچند که ضربه سر هوودس که به تیر دروازه رومرو خورد هم می توانست کفه ترازو را به نفه ژرمن ها تغییر دهد.با تمام این کش و قوس ها نیمه اول با نتیجه تساوی بدون گل به پایان رسید تا علاوه بر موقعیت های از دست رفته آرژانتین، آلمان ها مجبور شوند تعویض اجباری هم انجام دهند. در واقع خدیرا چند دقیقه قبل از شروع بازی در هنگام گرم کردن آسیب دید و جایش را به کرامر داد ولی همین بازیکن در دقیقه ۳۱ بازی تعویض شد تا سومین تعویض سریع تاریخ فینال جام جهانی در این بازی رقم بخورد؛ پیش از کرامر، گرازیانی در دقیقه ۸ فینال ۸۲ و جورجینیو در دقیقه ۲۱ فینال ۹۴ تعویض شده بودند.با شروع نیمه دوم هم این آرژانتین و فوق ستاره اش بود که کار را جدی تر شروع کرد؛ مسی در همان دقیقه ۴۶ با نویر تک به تک شد تا این بار هم ضربه او به شکل خطرناک از کنار دروازه بیرون برود. گویی قرار نبود طلسم او در تقابل با نویر، شواین اشتایگر و مولر شکسته شود. این بازیکن پیش از این سه بار در دیدارهای رسمی مقابل این سه بازیکن به میدان رفته بود که هرگز نتوانسته بود گلی بزند و از زمین هم برنده خارج شود.در ادامه بازی همه چیز به شکل نیمه اول پیش رفت؛ آلمان توپ و میدان را در دست داشت و آرژانتین هم چشم انتظار ضد حمله بود؛ در نهایت نه ژرمن ها از تملک توپشان استفاده ای بردند و نه آرژانتینی ها روی ضد حمله کاری کردند. ظاهرا قرار بر این بود تا هفتمین بازی این دو تیم در جام های جهانی به وقت اضافه کشیده شود؛ البته آخرین بار در سال ۲۰۰۶ بود که بازی تیم های آرژانتین و آلمان در جام جهانی به وقت اضافه و سپس به ضربات پنالتی کشیده شد؛ همان بازی ای که پکرمن ۱۲۰ دقیقه مسی را روی نیمکت نشاند و در نهایت آلمان ها در ضربات پنالتی برنده شدند و به دور بعدی رفتند.به رغم تلاش نصف و نیمه ای که دو تیم آوردند بازی در ۹۰ دقیقه بدون گل به پایان رسید تا سرخیو رومرو دروازه بان تیم آرژانتین پیش از شروع وقت های اضافه ۴۶۳ دقیقه دروازه اش را بسته نگه دارد و برای سومین بار پی در پی فینال جام جهانی به وقت های اضافه کشیده شود.البته در وقت های اضافه بود که سناریوی جام جهانی قبلی تکرار شد؛ اگر ۱۵ دقیقه اول بدون گل سپری شد در نیمه دوم وقت های اضافه این گوتسه بازیکن جانشین آلمان در این بازی بود که موفق شد توپ را به تور رومرو بچسباند و ژرمن ها را یک بر صفر پیش بیندازد؛ آلمان برای رسیدن به قهرمانی چهارم ۲۴ سال صبر کرده بود و در ادامه با چنگ و دندان از اندوخته اش دفاع کرد.چنگ و دندانی که موثر شد و آلمان در سومین دیدارش در فینال برابر آرژانتین با یک گل به پیروزی رسید تا این بار در آمریکای جنوبی جام قهرمانی را بالای سر ببرد؛ آلمان نه تنها ستاره چهارم را بر پیراهنش چسباند بلکه اولین تیم اروپایی تاریخ لقب گرفت که توانست در آمریکای جنوبی فاتح جام جهانی شود.مسی در چهارمین بازی رسمی اش برابر نویر باز هم نتوانست کاری از پیش رو بردارد تا رویای او برای بوسه زدن بر مهمترین جام زندگی اش تبدیل به کابوس شود