جامع خبر:​آیین بزرگداشت زنده یاد مهندس محمد علی مفرح، بنیانگذار بانک صادرات ایران، با حضور زراعتی مدیرعامل، فتحعلی‌زاده رئیس هیأت مدیره، باقری شکوه مدیرعامل کانون بازنشستگان، اعضای هیأت مدیره کانون بازنشستگان و جمع کثیری از کارکنان شاغل و بازنشسته در محل کانون بازنشستگان این بانک برگزار شد. به گزارش جامع خبر به نقل از روابط […]

جامع خبر:​آیین بزرگداشت زنده یاد مهندس محمد علی مفرح، بنیانگذار بانک صادرات ایران، با حضور زراعتی مدیرعامل، فتحعلی‌زاده رئیس هیأت مدیره، باقری شکوه مدیرعامل کانون بازنشستگان، اعضای هیأت مدیره کانون بازنشستگان و جمع کثیری از کارکنان شاغل و بازنشسته در محل کانون بازنشستگان این بانک برگزار شد.

به گزارش جامع خبر به نقل از روابط عمومی بانک صادرات ایران؛ در این مراسم، یاد و خاطره شادروان مهندس محمدعلی مفرح به عنوان مدیری توانمند و دوراندیش که تمام عمر خود را صرف اعتلا و سربلندی بانک صادرات ایران نمود، گرامی داشته شد.
زراعتی با اشاره به تاریخچه این بانک بزرگ و مردمی گفت: مهندس مفرح به عنوان فردی خلاق و خوش‌فکر بانک صادرات ایران را در سال ١٣٣١ با سختی و تلاش فراوان بنا نهاد، ایشان بانکی را پایه گذاری کرد که امروزه بیش از ۵۵ هزار خانواده بر سر سفره آن نشسته اند و در طول ۶ دهه فعالیت آن منشاء اثرات بسیار با ارزش و عظیمی بوده که این مهم همواره مایه مباهات بانک صادراتی ها می باشد.
وی یادآور شد: نگاهی گذرا به تاریخ بانکداری کشورمان نشان از این واقعیت دارد که تأسیس “بانک صادرات و معادن ایران” در ١۵ شهریور ماه ١٣٣١ سرآغاز بانکداری به مفهوم واقعی و توام با رشد و جهش اقتصادی ایران بوده است. در آن روزگار که ارائه خدمات پولی منحصر به اقشار خاص جامعه بود، بانک ها با ماهیتی تماماً دولتی به فعالیت اشتغال داشتند اما این بانک تازه تأسیس که تبلور نبوغ و همت بلند و آینده نگر بنیانگذارانش بود، با انگیزه گسترش خدمات بانکی در میان آحاد جامعه پا به میدان گذاشت و هدف محوری خود را در ترویج این فرهنگ پایه ریزی کرد . در این راه پر فراز و نشیب با نظم و پیوستگی سازمانی توانست جایگاه ممتازی را بدست آورد و این موقعیت را پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به یاری کارکنان پاک خود افزون تر از پیش گرداند.
شایان توجه است مهندس محمدعلى مفرح در نهم آبان سال ١٢٩۵ در خیابان سیروس به دنیا آمد و سال هاى سال براى تعالى بانک صادرات تلاش کرده بود روزهاى پایانى عمر را با آرامش در کنار خانواده اش گذرانید تا اینکه در صبح بیست ودوم مهرماه سال ۱۳۶۱ بر اثر سکته قلبى روى در نقاب سرد خاک کشید و در قطعه ۸۲ بهشت زهراى تهران به خاک سپرده شد.
یادش گرامی و روحش شاد باد